İsyan

İSYAN
İnsanların size zararlı bir varlıkmışsınız gibi baktığını düşündünüzmü hiç?Çoğumuz bunu düşünmüşüzdür.Peki bu durum sizi nasıl bir duyguya sürükledi?

İşte bende böyle bir duygu karmaşası içindeyim.Kafamın içinde sürü halinde soru işaretleri dolaşıyor.Hepsi ayrı ayrı sorularımın sonunda duruyor.Tam birinin cevabını veriyorum ikincisi onun önüne geçip başka bir soru ile karşıma çıkıyor.

Alışkanlıklar,alışkanlıklar her bir cevabın ardından ‘’bak burda da alışkanlık’’diyorum kendime..Bu seferde başka bir soru ‘’ya ben niye böyleyim?’’

Annem,babam,kardeşlerim,halalarım,teyzelerim hepsi gözümün önüne seriliyor.Dedelerimi tanımıyorum ama onların yapıları hakkında tahmin yürütüyorum.Daha da gerilere gidip atalarım,soy sop kimler varsa her birinin yapıları hakkında tahmin yürütmeye devam ediyorum.Bir yerden sonra boğazım tıkanıyor.Taşıdığım genlere öfkelenmeye başlıyorum.Buyur işte şimdide kendimi dedelerimin kurbanı olarak görüyorum.İsyan edesim geliyor.Avazım çıktığı kadar bağırıp ağlayasım var.

Biliyorum suçlu arıyorum kendimde çözemediklerimden dolayı suçlayacak birini yada birilerini..Ama zaten bu da alışkanlığın bir diğer parçası değilmi?

Neredeyse kendimi yok edeceğim.

_Öz’e Doğru_