Bazen çocuk olabilmeli insan,utanmadan sıkılmadan dile getirebilmeli içinden geçenleri.
Biraz naz yapmalı nazlanmalı,gurursuz aktarmalı akmalı sevgiye doğru ve çoşmalı doyasıya..
Bazen çocuk olabilmeli insan,salıncakta sallanıp her an gökyüzüne elleri değecekmiş gibi hissedebilmeli.
Yada bir uçurtma uçurmalı kendini o uçurtmanın üstünde olduğunu düşlemeli,
Gözlerini kapatıp, kollarını açıp rüzgara karşı doyasıya koşmalı sonrada kendini yeşil çimenlerin üzerine atıp bulutları izlemeli ve hayaller kurmalı,hayallerini sınırlamamalı..
Hayal kurabilmeli insan,hayallerin ümitlerini diri tutacağını bilmeli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder